This post is also available in:
English (Engels)
antwoord op de post van Hans van den Berg betreffende de presentatie van Doedijns juni 2018 in het Europees Parlement.
Zoals je uit de WOB (wet openbaarheid bestuur: zie ook ‘Raad van beheer exposed’) hebt kunnen lezen is Rony Doedijns door de Minister naar het europees parlement gestuurd om haar, de Minister, te vertegenwoordigen. Het ziet er uit als een manier waarop de RVB haar trouw kon bewijzen aan de Minister.
Ik heb mij altijd al afgevraagd waarom de Minister zo veel vertrouwen in het bestuur van de RVB en Doedijns had. Jouw verhaal met de bijhorende foto verklaart nu ook mij waarom.
De minister had na het totaal mislukte fairfokprogramma uiteraard een stevige greep op de RVB. Ze waren door het debacle van Fairfok (zoals door Dier&Recht ook al is gesteld) kneedbaar geworden en moesten nu samenwerken met de Minister.
Het verklaart ook waarom de RVB ondanks de verzoeken van het ministerie geen contact heeft opgenomen met de Universiteit van Utrecht en niet bij de besprekingen over de handhavingscriteria zijn geweest. In Raadar , het tijdschrift van de RvB, is dit ook gepubliceerd. ‘De RvB is niet betrokken geweest bij de opstelling van de handhavingscriteria.’
Het bestuur van de RvB inclusief Doedijns functioneren nu binnen Fairdog onder leiding van de dierenartsen waar uiteraard de faculteit dierengeneeskunde een flinke vinger in de pap heeft. En dat zelfs in samenwerking en overleg met Dier&Recht.
De RvB functioneert nu losgekoppeld van haar leden en gaat misschien wel allianties aan waarvan de leden niet vooraf op de hoogte zijn gesteld, laat staan over gestemt hebben. Geregeld wordt het e.e.a. gepubliceerd zonder ruggespraak met de achterban. Zo ook de presentatie van Rony Doedijns aan het Europees Parlement in juni 2018 zoals Hans van den Berg terecht aan kaart.
In de gehele kynologie en de Raad van Beheer lijkt een angstcultuur en zwijgcultuur te heersen. Keer op keer wil de raad dat rasverenigingen niet communiceren met de fokkers, hun achterban. Het meest schokkende voorbeeld hiervan was de zwijgplicht betreffende de op 1 augustus 2019 ingediende fokbegeleidingsplannen als alternatief op het fokverbod en bijhorende criteria van de Minister. Tot de indiening waren deze niet gecommuniceerd met de leden van de rasvereniging op last van de RvB. Op zowat iedere bespreking krijgen de bestuursleden van de rasverenigingen het ‘verzoek’ van de RvB niet te communiceren met de achterban anders kon de RvB ‘niets meer regelen’. De brief van de Minister dd 30 april 2020 aan de RvB waarin ze haar afwijzing van het fokbegeleidingsplan heeft uiteengezet is nooit doorgestuurd aan de rasverenigingen. Ook stond daar niets in over het weigeren van stambomen. Een merkwaardige situatie die wederom serieus vragen op roept.
Deze omerta (zwijgplicht) is echter een paar dagen geleden doorbroken door de rasverenigingen. Een eerste stap naar een open en transparante overlegcultuur. Maar ook een eerste stap naar gezondere rashonden zoals later wel zal gaan blijken.
Het lijkt er op dat de angstcultuur is omgeslagen in woede van de fokkersgemeenschap die zich vooral richt op de directeur van de RVB en zijn positie mede als keurmeester. Immers deze twee taken zijn op dit moment moeilijk met elkaar in één lijn te krijgen. Ook de keurmeesterswereld in Nederland maar vooral ook daar buiten is zich nu aan het af vragen hoe men dient te reageren op Nederlandse keurmeesters onder dit RVB bestuur, een bestuur dat staat voor kruisingen van 12 rassen om een langere neus te verkrijgen. Vraag is ook wat de keurmeesters krijgen opgedragen op de komende ‘verplichte’ bijeenkomst voor keurmeesters opgetuigd door de RvB. De vereiste veel langere neus die aan de ene kant echt niet bijdraagt tot een gezondere rashond (géén kruising) zoals uit veel wetenschappelijk werk al blijkt en aan de andere kant strijdig is met de FCI rasstandaarden.
De vraag rijst nu of het bestuur van de RVB nu ook met Dier&Recht collaboreert?
Het was erg verdacht dat zo goed als direct na de openbare publicatie van de onthullende brief van de rasverenigingen aan de RvB de actiegroep Dier&Recht met haar publikatie op verschillende FB groepen kwam.
De Raad van Beheer doet niets aan de anderen van de 30 kortsnuitige rassen. Ook deze dienen getest en gekeurd te worden.
Ik krijg het beeld niet van mijn netvlies van een boze directeur van de RvB die na het zien van de ‘verboden’ publicatie aan de telefoon hangt met Dier&Recht om het antwoord richting rasverenigingen te orkestreren. En dat als straf op de openheid van de rasverenigings besturen richting fokkers. Dat ik dit beeld niet van mijn netvlies krijg komt mede door de reeds eerder door kruisingfokkers gekaapte rasverenigingen zoals Griffonia en Commedia.
Het is dus in de Nederlandse rashondenwereld een werkwijze die iets zegt over de manier van acteren binnen de Kynologie. Een wereld waarin open communicatie en het samen in open dialoog werken naar de gezonde rashond wordt verdreven door coups en duistere samenwerkingen om de rashond van het toneel te doen verdwijnen.
Immers ik heb nog geen één serieus onderbouwd plan gezien van de kruisingfokkers, de Universiteit van Utrecht en allen die voor een langere neus staan waarin aangetoond wordt hoe en vooral op welke wijze de rashond behouden blijft dankzij het inkruisen van ‘ik weet niet wat’.
Tot nog toe hebben we alleen wilde kruisingen gezien zonder enige wetenschapelijke serieuze begeleiding en zonder enig doel dat verder komt als de kruising zelf met een langere neus. Iets waarmee honderden, soms duizenden jaren zorgvuldig fokken op eigenschappen en karakter op de mestvaalt van de geschiedenis beland.
Dus Hans met jouw stuk over de presentatie van Doedijns aan het Europees Parlement in Juni 2018 en de erbij getoonde beelden onthul je een ‘dot’ die een lijn duidelijk maakt die mij doet huiveren.
Stichting Ras en Recht