This post is also available in:
English (Engels)
Bij fokkers van de Mopsen, Engelse Bullen en Franse Bullen rijst het vraagteken of de Stichting ook strijd voor déze rassen. Ook is mij bekend dat bestuurders van bepaalde rasverenigingen dat vraagteken op hun netvlies hebben.
Het moge duidelijk zijn dat zoals Jane Ladlow duidelijk in haar wetenschappelijke publicaties als persoonlijk aan ondergetekende als ook aan de Raad van Beheer heeft gesteld dat de CFR géén indicator is voor BOAS. Zij heeft het wetenschappelijk bewijs geleverd voor de onzin van de CFR. Met deze studie haalt ze de Packer studie, waar het hele verhaal van de CFR als voorspeller van BOAS op gebaseerd is, gemotiveerd onderuit. Ook stelt ze dat de Packer studie op veel te weinig rashonden is gebaseerd en Packer slechts met deze studie een ‘voorspelende’ waarde probeert te definiëren. We weten met het weerbericht hoe vaak ’voorspellingen’ naast de werkelijkheid kunnen zitten. Ook weten we dat Packer nooit haar voorspellende waarde heeft aangetoond door incidentieonderzoeken. Dat heeft Jane Ladlow voor haar gedaan met voldoende rashonden en met het bovenstaande resultaat.
Wat verder noodzakelijk is om de handhavingscriteria met CFR aan te vechten is om aan te tonen dat Diergeneeskunde van de Universiteit van Utrecht haar wetenschappelijke naam misbruikt heeft een politiek doel te steunen. Misbruikt omdat ze bijvoorbeeld de Ladlow studie wel vermeldt op de literatuurlijst van de handhavingscriteria maar haar wetenschappelijk onderzochte (bovenvermelde) resultaat niet vermeld. En dit gebeurd meermaals in de handhavingscriteria waarmee de wetenschappelijke zorgvuldigheid en waarde van de handhavingscriteria ons inziens ter discussie staat. Echter al dit onderzoek vraagt veel uitpluiswerk waar we volop mee bezig zijn en waarbij wij ondersteund worden door diverse deskundigen. Ons inziens is het werkelijke doel van de CFR om de genetische diversiteit terug te krijgen in de rashonden door te dwingen te kruisen. Echter ze gooien hiermee het kind met het badwater weg.
Ook zien we de ‘nulmeting’ van bovenvermelde rassen op o.a. de ademhaling nergens terug, ik dacht een ‘bevolkingsonderzoek bij kortsnuiten’ van begin 2019. Hierop waren zowel Raad van Beheer als Diergeneeskunde van de Universiteit van Utrecht aanwezig . De resultaten hebben we nooit in Raadar te zien gekregen en worden angstvallig verzwegen terwijl ze informeel wel (gedeeltelijk?) bekend zijn. Misschien heeft het er mee te maken dat er opmerkelijke verschillen zouden kunnen zitten in de resultaten tussen rashonden en look-a-likes. En dat dit misschien de toentertijd juist gepresenteerde handhavingscriteria in de wielen zou kunnen rijden?
Vooral dit laatste baart Ras en Recht grote zorgen omdat universiteitsonderzoeken in Nederland over het algemeen geen onderscheid maken tussen rashonden en look-a-likes.
Wat Ras en Recht het meeste stoort is het gemis aan iedere openheid, iedere transparantie. In achterkamertjes wordt van alles besloten terwijl de fokkers er voor verantwoordelijk zijn.
Het aanvechten van de CFR in de Handhavingscriteria kunnen we echter alleen kei- en keihard maken door aan te tonen dat er ook kortsnuitige rassen zijn die géén last hebben van BOAS. Daarom zijn deze rassen het breekijzer om de CFR er uit te krijgen en het causale (oorzaak en gevolg) verband tussen CFR en BOAS te kunnen ontkennen.
De woede van de fokkers van deze rassen -die onterecht een ziekte worden aangepraat die ze niet hebben- wordt in Ras en Recht gekanaliseerd en nuttig gemaakt voor alle kortsnuitrassen. Dit omdat het CFR criterium de grootste uitglijder is uit de geschiedenis van de brachycephale rassen.
En dit is ons inziens genoeg reden om met elkaar de handen ineen te slaan en de CFR samen aan te vechten.
Het is ons inziens ook de enige legitieme en transparante weg om de stambomen weer terug te krijgen. Immers als de CFR weg is ligt de weg ook weer open om stambomen te krijgen en kan de Raad van Beheer zich niet meer verschuilen achter ‘de wet’.
Dus ja Maja, bedankt dat jij voor een openlijke stellingname vraagt van de Stichting en die krijg je ook van ons.
Wij gaan voor alle kortsnuitassen ! Daar mag je ons aan houden.
Echter openheid houdt ook in dat we niet blind mogen zijn voor de argumenten van de tegenpartij. We kunnen niet de kop in het zand steken voor problemen en moeten adequaat antwoord geven. Jane heeft daarvoor al oplossingen met aantoonbare resultaten aangereikt. En dat is iets wat we gemeenschappelijk moeten doen en dat zonder autocratische besluiten van bovenaf opgelegd maar gemeenschappelijk en transparant zoals dat in de huidige maatschappij telkens meer gangbaar wordt.
Dus steun ons in onze strijd de CFR uit de handhavingscriteria te krijgen en zelf een toekomst te creëren voor de gezonde rashond.
Stichting Ras en Recht
Het Bestuur
16 juli 2020